استراتژی های سیستم مدیریت تقاضای سفر (TDM) با رویکرد توسعه پایدار شهری: ارایه پیشنهادهایی برای شهر مهاباد

مدیریت تقاضای سفر TDM به عنوان انتخاب یک سیاست برای حمل و نقل و کاهش مشکلات تراکم ترافیک و محدود کردن تقاضا برای سفر به جای افزایش امکانات حمل و نقل در راستای پایداری شهری با استفاده از روشهای نوین مورد استفاده در TDM است. هدف این مقاله پرداختن به استراتژی های TDM در غلبه بر برخی از چالشهای شایع سیستم های مدیریت حمل و نقل و ترافیک (TTM) و دست یابی به ارزشها و معیارهای شهر پایدار در مقوله حمل و نقل در شهرهای رو به توسعه است. این تحقیقی می تواند کمکی باشد به استراتژی های بالقوه TDM به ارایه برخی از دستورالعمل های یک سیستم مدیریتی سفر پایدار به خصوص در شهرهای در حال توسعه. روش تحقیق در این نوشتار از نوع کاربردی است و بر روشهای عمومی توصیف اطلاعات و تحلیل مولفه ها مبتنی خواهد بود. با توجه به زمینه های مطرح شده، سطح وسیعی از تحقیقات جهت تحقیق اسنادی و گردآوری اطلاعات در قالب مطالعات کتابخانه ای میگنجد. در نهایت پس از گردآوری اطلاعات و تحلیل داده ها در راستای ارائه سازماندهی جدید از آگاهیهای از پیش موجود، به ارائه معیارها و دستورالعملهای کلی در قالبی نوین پرداخته شده است. شهر مهاباد به عنوان یکی از شهرهای میانی و در حال رشد می تواند گزینه ای مناسب برای پیاده کردن ایده های TDM باشد به خصوص که در بخش مرکزی شهر هم به دلیل انباشت کاربری های مورد تقاضا و هم وجود شریانهای اصلی با مشکلات ترافیکی زیادی مواجه است و هم دارای قابلیت های مناسبی برای پذیرش ابتکارات مدیریت تقاضای سفر می باشد.

کلیدواژه ها:

مدیریت تقاضای سفر ، استراتژی های TDM ، مزایای TDM ، حمل و نقل و توسعه پایدار