ساماندهی بافت فرسوده شهری با تأکید بر رویکرد مشارکتی (نمونه مطالعاتی: بافت فرسوده شهر خرم آباد)

در سالهای اخیر با توجه به تحولات سریع علمی و فنی و به تبع آن دگرگونی در ساختار کالبدی، اقتصادی و اجتماعی شهرها و همچنین مطرح شدن نظریه توسعه پایدار شهری، اهمیت نوسازی و احیاء بافتهای فرسوده و ناکارآمد بیش از پیش مشخص می گردد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی – تحلیلی میباشد، اطلاعات مورد نیاز جهت تحقیق فوق به روش کتابخانه ای و میدانی گردآوری شده اند، روش میدانی بصورت پرسشنامه و مشاهده می باشد. جامعه آماری در تحقیق فوق بافت فرسوده شهر خرم آباد می باشد. در این پژوهش ابتدا سوألات پاسخ داه شده از سوی ساکنین بافت فرسوده مورد تحلیل قرار گرفته، سپس با سنجش فرضیه تحقیق فرایند مشارکت مردمی در امر ساماندهی بافت مورد بررسی قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که به لحاظ قدمت، بر اساس مطالعه به عمل آمده مشاهده میشود که 80.7 درصد بناهای موجود در محل قدمتشان بیش از 30 سال است، 51.1 درصد حاضر به واگذاری ملکشان جهت نوسازی و بهسازی محله هستند. 78.5 درصد تمایل به همکاری در حل مسائل و مشکلات منطقه محل سکونت شان داشتند. نتایج آزمون فرضیه نشان از تمایل ساکنین بافت فرسوده به مشارکت در ساماندهی محله محل سکونتشان دارد. روش مداخله در این پژوهش با در نظر گرفتن معیار واقعگرایی، موضعی- موضوعی و شیوه اقدام (نوع مداخله) با در نظر گرفتن میزان وفاداری به گذشته، عمدتاً بهسازی و نوسازی در نظر گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

فرسودگی ، بافت فرسوده شهری ، مشارکت مردمی ، خرم آباد