مقایسه اثر کشندگی تماسی و سیستمیک سموم تیامتوکسام و تیاکلوپراید بر روی شته مومی کلم Brevicoryne brassicae (l) hemiptera: aphididae) در شرایط آزمایشگاهی

شته مومی کلم Brevicoryne brassicae (L.) (Hemiptera: Aphididae) از مهمترین آفات کلم و کلزا در دنیاست که قدرت تکثیر بالایی دارد که منجر به پیچیدگی و بدشکلی برگها شده و نیز سبب انتقال ویروس‌های بیماری‌زای گیاهی می‌گردد. در این مطالعه اثر کشندگی و سیستمیک سموم جدید تیامتوکسام و تیاکلوپراید روی پارامترهای زیستی شته موی کلم، در شرایط ازمایشگاهی و دمای ثابت 1 ± 25 درجه سانتی‌گراد ،‌دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی و رطوبت نسبی 5 ±60 درصد که در 24 ساعت اولیه زندگی خود در معرض غلظت LC50 حشره‌کش‌ها با استفاده از دو روش زیست سنجی اسپری برگ و تماس با شته قرار گرفتند ، مقایسه شد. بیشترین نرخ ذاتی افزایش جمعیت، نرخ خالص تولید مثل و نرخ متناهی افزایش جمعیت در اثر سیستمیک تیمامتوکسام و کمترین مقدار آن در اثر تماسی تیاکلوپراید بود. بیشترین و کمترین زمان دو برابر شدن جمعیت به ترتیب در اثر تماسی تیاکلوپراید و سیستمیک تیامتوکسام بود. حشره‌کش تیاکلوپراید در مجموع سمیت بیشترین نسبت به تیامتوکسام داشت.

کلیدواژه ها:

شته مومی کلم ، تیامتوکسام ، تیاکلوپراید ، پارامترهای زیستی