مقایسه فنی- اقتصادی روش غشایی و ترکیب غشا با جذب آمین در شیرینسازی گاز همراه
محل انتشار: دومین همایش علمی مهندسی فرآیند پالایش و پتروشیمی
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,882
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PROCESS02_039
تاریخ نمایه سازی: 7 تیر 1393
چکیده مقاله:
یافتن تکنیکهایی برای حذف گازهای اسیدی از گاز طبیعی اهمیت فراوانی دارد. این ترکیبات از جریانهای گاز به دلایل عملیاتی، اقتصادی و زیست محیطی باید حذف شوند. بنابراین وجود تکنولوژیهای کارآمد و انعطافپذیر برای حذف گازهای اسیدی در محدوده وسیعی از غلظت و شدت جریان گاز، کاملا ضرروی است. در این پژوهش، ارزیابی اقتصادی و مطالعه فرایندی بر روش غشایی و هیبرید غشا-آمین در شیرینسازی گاز طبیعی انجام گرفته است. خوراک مورد استفاده گاز همراه نفت است که برخلاف آنچه که در اکثر پالایشگاهها اتفاق افتاده و سوزانده میشود میتواند با انتخاب فرایندی با صرفه اقتصادی پس از شیرینسازی، جهت تولید برق در ژنراتورهای گازی مورد استفاده قرار گیرد. پس از انجام شبیهسازی دو فرایند غشایی و ترکیبی، خوراک گازی در محدوده مشخص از شدت جریان و درصد گاز اسیدی مورد بررسی قرار گرفته و محاسبات اقتصادی با کمک روابط موجود در منابع معتبر انجام شده است. برای شبیهسازی فرایند غشایی از نرمافزار Pro II و در بخش آمین مربوط به فرایند هیبرید از نرمافزار Aspen Hysys استفاده شدهاست. در ادامه، تاثیر تعدادی از پارامترهای فرایندی بر هزینه جداسازی مطالعه شده است. پارامترهای تحت بررسی شامل: شدت جریان خوراک گازی، غلظت H2S در گاز ترش و اتلاف متان است. در نهایت این نتیجه بدست آمد که در شدت جریانهای کم خوراک، فرایند غشایی هزینههای کمتری نسبت به فرایند هیبریدی داشته و حتی در غلظتهای بالای گاز اسیدی نیز از لحاظ اقتصادی مناسبتر است. اما در شدت جریانهای بیشتر گاز، سطح مورد نیاز غشا برای شیرین سازی گاز در حد مطلوب، تغییرات شدیدی داشته و با شیب تندی افزایش مییابد و هزینههای غشا افزایش داشته و ترکیب غشا-آمین به شکل بهینه عمل میکند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
بهاره محمودی
دانشجوی کارشناس ارشد مهندسی شیمی- مهندسی فرایند، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
تورج محمدی
استاد گروه مهندسی شیمی، دانشگاه علم و صنعت ایران
محمد مهدیارفر
پژوهشگاه صنعت نفت – پژوهشکده گاز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :