پهنه‌بندی خطر وقوع بهمن در البرز مرکزی

مطالعه بهمن به عنوان یکی از رشته مطالعات کنونی ژئومورفولوژی یا ریخت‌شناسی دینامیک مطرح بود و بنابراین مباحث اندکی در این زمینه در مقوله‌های مرتبط با وضعیت‌های جغرافیایی ایران انتشار یافته است. با آن‌که وجود بهمن در نواحی البرز مرکزی برای نیم قرن گزارش شده است. تحلیل‌های ژئومورفولوژیکی تنها در محتوای مطالعات منطقه‌ای انجام گرفته است. در خلال سالیان اخیر،دیدگاه‌های بیشتری در ارتباط با فرایند برف‌ساب بایافرسایش حاصله از برف با توجه به ویژگی های آن بر روی خصیصه‌های مورفودینامیکی پدیدار شده‌اند. در این مضمون، مقاله کنونی بر روی تحلیل ارتباط بین عواملی که منجر به بروز بهمن می‌شوند، و دربردارنده ساختارهای ژئولوژیکی یا زمین‌شناختی، شیب‌هاع و ارتفاع می‌باشند، متمرکز است . در این تحقیق داده‌های حاصل آمده ازنقشه‌های خروجی از منطقه مورد مطالعه قرار می‌گیرد تا وضعیت بهمن خیزپالبرز مرکزی (محدوده بین عرضهای 3500 تا 3800 شمالی و طول‌های 5000 تا 5400 شرقی) بررسی شود. با استفاده از قابلیت‌های GIS (سیستم اطلاعات جغرافیایی) اقدام به ترسیم نقشه طبقات ارتفاعی (هیپومتری)، مقدار و جهت شیب دامنه‌ها و منابع مطالعات مربوطه، برای اولویت‌ ‌بندی خطر وقوع بهمن جداولی از حیث شدت خطرزایی و احتمال سقوط بهمن براساس ارتفاع و شیب تشکیل شد. نتایج ما نشان‌دهنده آن است که فراوانی ریزش بهمن در محدوده‌ی‌ ارتفاعی 3000 تا 5000 متر و شیب 120 درصد می‌باشد.

کلیدواژه ها:

وقوع بهمن ، البرز مرکزی ، ‌شیب و ارتفاع