مطالعه تاثیر سن زایش بر شاخص بهینه تداوم شیرواری گاوهای هلشتاین شکم اول

برای ارزیابی شاخص‌های مختلف اندازه‌گیری تداوم شیردهی در گاوهای هلشتاین شکم اول و اثر برخی عوامل محیطی بر روی شاخص بهینه تداوم از 119693 رکورد روزآزمون تولید شیرگاوهای دوره اول شیردهی، متعلق به 148 گله گاوهای هلشتاین کل ایران طی سال‌های 1375 تا 1387 استفاده گردید. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از رویه ‌NLIN و GLM نرم‌افزار SAS9.1 با کمک روش رگرسیون چند جمله‌ای صورت گرفت. تاکنون از معیارهای زیادی برای اندازه‌گیری دوام شیردهی توسط محققین مختلف مورد استفاده قرار گرفته است که در بین این روش‌هاه دو روش انتخاب شده در این آزمایش معیار 280-60 و معیار اوج تولید 280 روز می‌باشد که به وسیله مدل ریاضی وود پیش‌بینی شدند. از بین این دو روش مورد استفاده برای اندازه‌گیری معیار تداوم شیردهی، تابع 280-60 به علت اینکه میانگین تولید هر گاو را کمتر از تابع دیگر نشان می‌دهد بعنوان شاخص بهینه دوام انتخاب شد. تأثیر گله، مقدار شیر تولیدی، سن زایش بر روی شاخص بهینه دوام معنی‌دار بود (p<0.05) . با اعمال روش‌های مدیریتی صحیح در گله به منظور تعیین سن اولین زایش در بازه سنی 18 تا 26 ماهگی، به تلیسه این فرصت داده می‌شود تا به اندازه کافی رشد کرده و از وضعیت بدنی مناسبی جهت تداوم بهینه برخوردار شود. بیشترین تداوم شیر مربوط به گاوهایی می‌باشد که در سنین بین 18 تا 26 ماهگی زایش کرده‌اند.

کلیدواژه ها:

گاو هلشتاین ایران ، تداوم شیردهی ، شاخص بهینه دوام ، عوامل محیطی