دستکاری در اکوسیستم های کشاورزی به منظور مدیریت آفات

کشاورزی فشرده و استفاده زیاد از ترکیبات شیمیایی باعث کاهش تنوع حیات وحش در چشم اندازهای کشاورزی، به ویژه چشم اندازهای زراعی و محصولات چند ساله پر نهاده شده است. سه رهیافت دستگاری زیستگاه شامل فراهم ساختن غذای مکمل یا کمکیف فراهم ساختن طعمه یا میزبان جایگزین و ایجاد پناهگاههای فیزیک در زیستگاه دشمنان طبیعی می باشد. در این روش استفاده از گیاهان غیر زراعی و مصنوعی در کنترل جمعیت آفات و حفاظت از دشمنان طبیعی مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

گیاهان غیر زراعی ، دستکاری زیستگاه ، آفات