مقایسه شاخصهای انرژی در دو سیستم کاشت برنج

یک پژوهش میدانی در شهرستان رامهرمز انجام شد تا مصرف انرژی بین دو سیستم کشت برنج در منطقه شامل سیستم کاشت مستقیم (خشکه کاری) و نشاکاری مورد ارزیابی قرار بگیرد. در سیستم کاشت نشاکاری،گیاهچه های سی روزه برنج از خزانه به زمین اصلی منتقل می شوند. در حالی که سیستم کاشت مستقیم خزانه و در نتیجه، عملیات تهیه زمین برای خزانه، ندارد. در عوض، برنج به طور مستقیم با استفاده از ردیف کار غلات در زمین اصلی کشت می شود. در این پژوهش، اطلاعات از 185 برنجکار جمع آوری شد به طوری که 125 نفر از آنها سیستم کاشت نشاکاری و 60 نفر سیستم کشت مستقیم را بکار بردند. نتایج نشان داد که بین سیستم های مورد بررسی، میزان انرژی ورودی از نظر مصرف سوخت دیزلی، آفت کش ها، الکتریسیته، آبیاری، کار انسانی و انرژی کل تفاوت معنی داری وجود داشت. به طوری که بجز آفت کش ( که در سیستم کاشت مستقیم بیشتر بود سایر شاخصهای مورد ارزیابی در سیستم کاشت نشاکاری بیشتر از سیستم کاشت مستقیم بود. این امر شاخص های انرژی دو سیستم کاشت را تحت تاثیر قرار داد به طوری که بجز بهره دهی انرژی، شاخص های نسبت انرژی، انرژی خالص خروجی و انرژی ویژه در سیستم کاشت مستقیم به طور معنی داری بیشتر از سیستم کاشت نشاکاری بود. این امر حاکی از مزیت سیستم کاشت مستقیم بر سیستم نشاکاری از نظر مصرف انرژی (با در نظرگرفتن شاخص های انرژی )می باشد.

کلیدواژه ها:

انرژی ، برنج ، کشت مستقیم ، نشاءکاری