بررسی اثر سطوح مختلف ایندول بوتیریک اسید و زخم زنی در ریشه زایی قلمه های گل محمدی

به منظور تعیی بهترین تیمار برای ریشه زایی قلمه های گل محمدی؛ آزمایشی با استفاده از غلظت های مختلف ایندول بوتریک اسید به همراه زخم زنی یک طرح بلوک های کامل تصادفی با 9 تیمار و سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی میناب اجرا گردید و صفاتی نظیر درصد ریشه زایی، وزن تر ریشه طول ریشه و تعداد ریشه در هر قلمه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصله، نشان می دهد از نظر تمام صفات مورد بررسی تیمار 3000 میلی گرم در لیتر + زخم زنی نسبت به بقیه تیمارها وضعیت بهتری داشت. تیمارهای 2000 و 1000 میلی گرم در لیتر IBA + زخم زنی در رده های بعدی قرار داشتند. به علاوه استفاده از زخم زنی تاثیر زیادی در بروز صفات مورد بررسی داشت.

کلیدواژه ها:

تیمار ، گل محمدی ، زخم زنی ، ایندول بوتیریک اسید ، ریشه زایی