نقش تمرکزوجابجایی کاربریهادرکاهش ترافیک شهرهای بزرگ

امروزه رشد و توسعه ی فیزیکی سریع و پرشتاب شهرها تحولات چشم گیری را در کیفیت کالبدی وکارکردی آ ن ها سبب شده است و به تبع آن معضلات، مشکلات و نیازهای جدیدی را در عرصه برنامه ریزی شهری مطرح کرده است. است. شهر اصفهان نیز به عنوان یکی از کلان شهرهای ایران، از این قاعده مستثنی نبوده که با توجه به توسعه بدون برنامه آن در سال های اخیر و تمرکز و تراکم بیش از حد انواع کاربر ی های به ویژه کاربری ها و خدمات درمانی در بخش مرکزی مسائل و مشکلاتی از جمله نارسایی در شبکه حمل و نقل، کمبود پارکینگ ،ترافیک و... مواجه است. این تحقیق با هدف شناخت پیامدهای توزیع نامناسب کاربری ها (خدمات پزشکی) بر ترافیک شهری اصفهان صورت پذیرفته است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که مکان یابی کاربری های بهداشتی درمانی در سطح شهر اصفهان بر اساس اصول و ضوابط شهرسازی و برنامه ریزی نبوده و از بخشایش مناسبی برخوردار نیستند؛ به طوری که تمرکز بسیار زیاد این کاربری ها در محدوده ای از بخش مرکزی شهر سبب تداخل شعاع کارکردی آ ن ها در این منطقه و عدم دسترسی مناسب محدوده وسیعی از دیگر مناطق شهری به این نوع کاربری ها شده است

کلیدواژه ها:

ترافیک ، کاربری ، توسعه پایدار