معرفی رویکردآموزشی برنامه ریزی طراحی محور درآموزش شهرسازی برنامه ریزی شهری

مسئله آموزش شهرسازی امروزه از اهمیت والایی در بین دست اندرکاران برخوردار است. تحولات جهانی شهرسازی در دهه های اخیر حاکی از نزدیک شدن دو گرایش آموزشی شهرسازی (برنامه ریزی و طراحی) به عنوان یک ضرورت است. اما در نظام آموزشی شهرسازی در ایران، در حال حاضر نظریاتی مطرح است که با سمت و سوی تفکیک این دو گرایش همراه با نگاهی به برنامه ریزی و « برنامه ریزی طراحی محور » می باشد لذا خلا پرداختن به موضوع طراحی شهری به صورت توامان در فرایند آموزش شهرسازی کاملا مشهود می باشد. بر این اساس هدف از نگارش این مقاله بکارگیری رویکرد برنامه ریزی طراحی محور در فرایند آموزش شهرسازی ایران در جهت ارتقا کیفیت آموزشی این رشته م ی باشد . پژوهش حاضر با روش تحلیلی- قیاسی- توصیفی به معرفی و بیان بنیادهای نظری رویکرد برنامهریزی طراحیمحور در امر آموزش شهرسازی پرداخته و تلاش می کند با نگاهی موشکافانه ، زمینه های تجلی رویکرد آموزشی برنامهریزی طراحی محور را بررسی نماید . نتایج این پژوهش راهبردهایی در جهت تشخیص و سو گیری سامانه های آموزشی مربوطه و متخصصین در امر آموزش شهرسازی و پر نمودن فاصله میان برنامه ریزی و طراحی ارائه می دهد

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی شهری ، طراحی شهری ، آموزش شهرسازی ، برنامه ریزی طراحی محور