بررسی قابلیت استفاده از رویکرد سیستمی در تحلیل پتانسیل ناپایداری شیروانی های سنگی

طیف گسترده ای از فعالیت ها و پروژه های مهندسی نظیر سیست مهای حمل و نقل شامل بزرگراه ها و مسیرهای ریلی، سدها و نیروگاه های برق- آبی، معادن روباز و پروژه های حفاری صنعتی و شهری نیاز به ایجاد برش هاییدر سنگ به نام شیب ها یا شیروانی های سنگی دارند. به منظور تحلیل پایداری این شیروانی ها، روش های متعددی از قبیل رو شهای تجربی، تحلیلی و عددی وجود دارد که گذشته از نقاط ضعف و قوت هر روش، هیچیک از آنها قادر به در نظر گرفتن تمام پارامترهای مؤثر بر مسئله پایداری نبوده و همواره بخشی از فاکتورهای تأثیرگذار از نظر دور م یافتند. برای پاسخ مستقیم به این نیازها و همچنین احاطه کامل بر چنین مسائلپیچیده ای، رویکرد سیستمی ارائه شده است. هدف از این مقاله استفاده از رویکرد سیستمی در رده بندی پایداری شیب های سنگی پروژه می باشد. برای این منظور، ایستگا هها تعیین شده و مهمترین پارامترهای مؤثربر ایجاد ناپایداری در آنها انتخاب شده و با پیروی از مراحل کلیدی اجرای روش مذکور و پس از به دست آوردن داده های مربوط به خواص مکانیکی سن گها، درزه های سنگی و شرایط حاکم بر منطقه، اندی سهای خاص هر شیب سنگی مورد محاسبه قرار گرفت. بدین ترتیب رده بندی جامعی از ایستگاه ها و در نتیجه شیب های سنگی پروژه ارائه گردیده و پتانسیل ناپایداری منطقه پهنه بندی گردیده است.

کلیدواژه ها:

شیروانی های سنگی ، رویکردسیستمی ، پتانسیل ناپایداری ، پهنه بندی