ارائه طرح بهینه چیدمان مهاربند هم محور ضربدری در سازه های فولادی

یکی از رایج ترین راه های مقابل با نیروهای جانبی درسازه های فولادی استفاده از سیستم بادبندی است در روش های متداول برای مهاربندی قابهای فولادی بنا به اقتضا و نیاز سازه در یک یا چند دهانه از طبقه نخست تا آخرین طبقه به صورت پیوسته و بدون جابجایی دهانه مهاربندی در ارتفاع به شکل ستونی روی هم قرار داده می شود. در حالت سیستم پراکنده روی هم بودن بادبندها بهم خورده و متناسب با رفتار و کارآیی بهتر سازه ممکن است بادبندها در هر طبقه در دهانه ای خاص و متفاوت قرار گیرد. این موضوع میتواند در بهینه سازی سازه ها که یکی از مهمترین مباحث در رشته سازه است بسیار مفید و کارآ واقع شود در این مقاله ضمن بررسی تاثیر انواع آرایش سیستم مهار بندی ضربدری بر رفتار سازه با استفاده از نرم افزار و معرفی بهینه ترین آرایش بادبندی از نظر کنترل و کاهش تغییر مکان های جانبی و زمان تناوب سازه و نیروهای داخلی اعضاء در قسمتی دیگر تاثیر نوع زمین زیر سازه براساس تقسیم بندی آمده در استاندارد 2800 ویرایش سوم بر تغییر مکان جانبی سازه به هر دو روش استاتیکی و دینامیکی طیفی مورد بررسی قرار گرفته است که هدف از آن بررسی تاثیر نوع خاک در رفتار سازه و بررسی اختلاف نتایج به دست آمده از تحلیل استاتیکی و دینامیکی طیفی می باشد در نهایت این رویکرد می تواند منجربه طراحی بهینه و اقتصادی سازه ها گردد و می تواند به عنوان یک توصیه در طراحی ها مورد توجه قرار گیرد

کلیدواژه های ارائه طرح بهینه چیدمان مهاربند هم محور ضربدری در سازه های فولادی:

سیستم بادبندی ، سیستم پراکنده ، بهینه سازی سازه ها ، روش تحلیل استاتیکی ، روش تحلیل دینامیکی طیفی