بررسی و مقایسه ی نیروگاه های قدرت گرمایی خورشیدی (CSP) و نیروگاه های فوتوولتاییک PV

وابستگی زیاد تامین انرژی به سوخت های فسیلی و میزان کم این سوخت ها، افزایش قیمت سوخت و پیش بینی افزایش نیاز مصرف انرژی از یک سو و جهتدهی کاهش نشر CO2 و سایر آلودگی های زیست محیطی از سوی دیگر کشورها را مجبور به سرمایه گذاری در انرژی های تجدیدپذیر کرده است. انرژی های تجدیدپذیر به عنوان منابع بی پایان انرژی می توانند حلال مشکلات موجود در مورد انرژی و محیط زیست باشند. در این راستا، انرژی خورشیدی بیشترین پتانسیل فراوانی و پاکی را داشته، به لحاظ تئوری در دسترس ترین منبع انرژی روی زمین است. انرژی خورشیدی به طور مستقیم قابل استفاده نیست ولی می توان آن را به الکتریسیته تبدیل و سپس استفاده کرد. دو فن آوری مختلف برای تبدیل انرژی خورشیدی به الکتریسیته وجود دارد: فن آوری قدرت گرمایی خورشیدی (CSP) که در آن ها از یک سیکل ترمودینامیکی استفاده می شود و سیستم های فوتوولتاییک (PV) که در آن ها نور خورشید مستقیما به الکتریسیته تبدیل می شود. هر دو فن آوری از پربازده ترین ها روش ها به شمار می روند. در این مقاله بررسی دو فن آوری مذکور از لحاظ اقتصادی مبتنی بر روش برآورد سطح هزینه الکتریسیته (LEC) ، بازده، اجزا و تاثیرات بر روی محیط با استفاده از روش تخمین طول عمر(LCA) تحلیل و مقایسه شده اند.

کلیدواژه ها:

نیروگاه قدرت گرمایی خورشیدی(CSP ) ، نیروگاه فوتوولتاییک(PV ) ، روش تخمین طول عمر(LCA) ، برآورد سطح هزینه الکتریسیته(LEC