باز پیرایی و طراحی مدارس تهران با استفاده از مصالح پیشرفته و اصول معماری سبز ملهم از مفاهیم معماری خورشیدی

معماری سنتی ایران در اغلب مناطق و اقلیم های متفاوت با استفاده از راهکارها و فرم ها و اشکال معمارانه، بهره ی زیادی ازانرژی خورشید و باد )که خود نیز متأثر از خورشید است( برده و به معماری اقلیمی شهرت یافته است. این مسئله که چگونهمی توان راهکارهای مذکور را با استفاده از اصول معماری سبز متحول ساخته و مجدداً در معماری نوین به کار گرفت، قطعاً مسئله ی بی پاسخی نیست و هرچند دامنه ی بسیار گسترده ای دارد، تاکنون نیز تلاش های زیادی برای محقق شدن آن دردنیا صورت گرفته است. این مقاله با هدف افزایش استفاده از نور و گرمای خورشید به طور مستقیم و مبدل های انرژیخورشیدی به طور غیر مستقیم، در باز پیرایی و طراحی معماری مدارس در کلان شهر تهران و کاهش سایر مؤلفه های انرژی با استفاده از مصالح ساختمانی پیشرفته ملهم از مفاهیم، فرم ها و اشکال معمارانه ی معماری سنتی ایران تهیه شده و بهمنظور آشنایی و استخراج راهکارهای معمارانه در پژوهش از روش تحقیق توصیفی تحلیلی استفاده نموده است. جامعه ی آماری این پژوهش بررسی و برداشت اطلاعات میدانی وضع موجود معماری 22 مدرسه در مقاطع مختلف تحصیلی در سطحکلان شهر تهران بود که پس از بررسی و تجزیه و تحلیل راهکارهای سنتی معماری خورشیدی ایران از یکطرف و از طرفدیگر آنالیز اصول و قواعد معماری سبز در استفاده از فرم ها و فنون و روش ها و مصالح ساختمانی پیشرفته، نتایجی به دست آمد که مهمترین آن چگونگی کنترل و هدایت نور و انرژی گرمایشی خورشید در باز پیرایی و بهسازی معماری مدارس موجوددر تهران و کشور است. با اینکه بر اساس تحلیل های انجام شده، در بهترین حالت در حال حاضر می توان حدوداً کمی کمتراز 06 % از انرژی تابشی خورشید را در گرمایش مدارس موجود به کار گرفت، لیکن با توجه به امکانات موجود در کشور این میزان نیز قابل قبول به نظر می رسد