بررسی نقش راه های ارتباطی در توسعه پایدار روستاهای جنگلی زاگرس جنوبی با استفاده از GIS

یکی از دلایل عقب ماندگی روستایی و عدم میل به ماندگاری جمعیت در نواحی روستایی ضعف امکانات، خدمات رسانی و عدم دسترسی آسان جمعیت به مراکز ارائزه خدمات است . شناسایی موانع موجود در مسیر دستیابی روستاهای این منطقه در راستای توسعه پایدار روستایی و جلوگیری از مهاجرت روستائیان بسیار حائز اهمیت می باشد. در این مطالعه تاثیرات تغییرات کمی و کیفی راه های دسترسی بر می ان برخورداری از امکانات در روستاهای جنگلی شهرستان لنده در یک دوره27 ساله با استفاده از آنالیز گام به گام بررسی شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که وجود امکانات زیر بنایی و میزان برخورداری روستاها از این امکانات ارتباط معنی داری با مولفه های ارتباطی روستاها دارد. راه های دسترسی را در بسیاری از موارد جز ساختارهای زیربنایی روستاها در نظر می گیرند، بنابراین بهبود کیفیت راه در طول زمان، علاوه بر این که نشان دهنده پیشرفت یکی از زیرساخت ها می باشد موجب تسهیل حمل و نقل و خدمات رسانی به روستاها گشته و موجبات حضور دیگر امکانات را در روستا فراهم می سازد.

کلیدواژه ها:

راه ، امکانات ، روستاهای جنگلی ، GIS ، لنده ، زاگرس جنوبی