اثر سوپرجاذب رطوبت پومیس بر عملکرد، اجزای عملکرد و بهره وری مصرف آب در ذرت رقم ماگسیما

در این پژوهش اثر سوپرجاذب رطوبت پومیس در 3 میزان (صفر شاهد، 10 و 20 درصد) بر عملکرد و بهره وری مصرف آب در ذرت رقم ماگسیما (Zea Mays Cv. Maxima) بررسی شد. پژوهش از اردیبهشت ماه تا شهریور ماه 1392 به صورت آزمایش گلدانی در قالب بلوک های کامل تصادفی و در 3 تکرار در گلخانه اداره مدیریت جهاد کشاورزی شهرستان ماه نشان استان زنجان انجام شد. نیاز آبی گلدان ها از روش بیلان حجمی تعیین شد. با توجه به نتایج حاصله، اثر تیمار پومیس بر روی صفات ارتفاع گیاه، تأثیر معنی داری نداشت ولی بر قطر ساقه در سطح احتمال 1 درصد و بر سطح برگ، وزن خشک کل و بهره وری مصرف آب در سطح احتمال 5 درصد معنی دار شد. بیشترین عملکرد وزن خشک کل در تیمار پومیس 10 درصد وزنی با 513/33 گرم و کمترین عملکرد مربوط به تیمار پومیس 20 درصد وزنی با 463/73 گرم حاصل شد. بیشترین بهره وری مصرف آب در این آزمایش مربوط به تیمار پومیس 10 درصد وزنی با 8/13 کیلوگرم بر متر مکعب و کمترین بهره وری مصرف آب مربوط به تیمار پومیس 20 درصد وزنی با 5/44 کیلوگرم بر متر مکعب بود.

کلیدواژه ها:

سوپرجاذب رطوبت پومیس ، ذرت رقم ماگسیما ، عملکرد و اجزای عملکرد ، بهره روی مصرف آب