بررسی عوامل ایجاد ریسک در فازهای ساختمانی و بهره برداری راه آهن گل گهر- شیراز

مدییت ریسک یکی از ابزارهای سیاست گذاری مدیریت در هر سازمان می باشد که با استفاده از بررسی و ارزیابی ریسک های موجود در سیستم و با هدف جلوگیری از وقوع شرایط نامطلوب و یا کاهش اثرات (عوامل خطرزا) یا به عبارتی کاهش ریسک، به وجود آمده است و مورد استفاده قرار می گیرد. از آنجا که حذف یا کاهش خطرها نیازمند حذف و یا کاهش عوامل ایجاد کننده آنهاست، بررسی عوامل خطر، فعالیتی بسیار مهم تلقی می گردد و از ابتدایی ترین و در عین حال مهمترین بخش اقدامات ایمن سازی محسوب می شود. در این مقاله نیز سعی شده است تا با شناسایی و تجزیه و تحلیل عوامل ایجاد ریسک راه آهن گل گهر- شیراز، زمینه لازم جهت ارزیابی ریسک های ناشی از احداث و بهره برداری این پروژه ایجاد شود. در این مطالعه از روش دلفی بر اساس مقیاس لیکرت برای شناسایی عوامل ریسک در دو فاز ساختمانی و بهره برداری استفاده شده است و بر اساس فعالیت های مرحله ساختمانی و بهره برداری، عوامل ایجاد ریسک شناسایی و در قالب پرسشنامه های دلفی مورد ارزیابی قرار گرفتند. جهت بررسی پایایی و قابلیت اعتماد پرسشنامه از نرم افزار SPSS استفاده گردید و ضریب آلفای کرونباخ که روشی برای محاسبه هماهنگی درونی ابزار اندازه گیری می باشد، برای پرسشنامه ها ی بدست آمد. سپس به تجزیه و تحلیل مهمترین عوامل ایجاد ریسک پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

عوامل ایجاد ریسک ، روش دلفی ، مدیریت ریسک ، راه آهن گل گهر- شیراز