دگراندیشی جهان بینی، آسیب پذیری اجتماعی و کاهش مخاطرات

آیا افراد و جوامع واکنش ادراکی و رفتاری که از خود در برابر مخاطرات با تعیین طبیعی بروز می دهند منتج از جهان بینی است؟ آیا کل تفکر و فعالیت های انسان برای درک مخاطرات در بستر عقاید و باورها استقرار می یابد؟ آیا چون جهان بینی انسان ها و جوامع از مخاطرات، مختلف است، پس رفتارها و نگرش های مختلفی به مخاطرات در جوامع مختلف مشاهده می شود؟ آیا نسبت آسیب پذیری جوامع در برابر مخاطرات به نوع جهان بینی بستگی دارد؟ انسان در فهمی که از مخاطرات دریافت می کند متکی بر محیط عقاید و باورها و به طورکلی جهان بینی است، نه صرفا واقعیت محیط طبیعی. از طرفی واقعیات محیط طبیعی سبب ارتقائ جهان بینی افراد و جوامع از مخاطرات می شود. چگونه؟ از طرفی می توان اظهار نمود که جوامع در معرض خطر به جای این که بر مخاطرات محیطشان کنترلی داشته باشند بیشتر جهان بینی خود از مخاطرات را در کنترل دارند. همچنین واکنش رفتاری به مخاطرات نیز تحت تاثیر چنین ماهیتی آسیب پذیری جوامع را متفاوت می کند. این تفاوت رو به تغییر دارد. ایده کاهش مخاطرات و مدیریت آن به ما نشان می دهد که چگونه و چه نوع جهان بینی باید داشته باشیم. رفتار مناسب منتج به کاهش مخاطرات ناشی از چه نوع جهان بینی است؟ به عبارتی هستو مندهای فکری و رفتاری منتج از جهان بینی که منجر به کاهش مخاطرات می شود کدام است؟ باید بیان کرد که بستن دریچه آسیب پذیری در برابر رویدادهای مخاطره آمیز از طریق عقاید و باورها و جهان بینی، در حال حاظر دست یافتنی نیست. لکن کاهش سطح آسیب پذیری از طریق ارتقائ جهان بینی افراد در معرض خطر و تمرکز روی ماهیت خطر از طریق اتخاذ نوعی از جهان بینی در بردارنده عقاید و باورهای مناسب کاهش آسیب پذیری، ممکن است. بخشی از این موضوع در یک بسته محدود از جهان بینی در پنج مرحله پیش از تفکر در باره مخاطره، مرحله تفکر، مرحله آمادگی، مرحله عمل و نگهداری در این مقاله تبیین می شود.

کلیدواژه ها:

جهان بینی ، مرحله تفکر ، مرحله آمادگی ، مرحله عمل و نگهداری