ارزیابی عملکرد مدیریت بحران در تامین سرپناه اضطراری ( مطالعه موردی منطقه ورزقان –زلزله آذربایجان)

با تصویب قانون تشکیلسازمان مدیریت بحران کشور در جلسه مورخ 31/2/1387 طبق اصل هشتاد و پنجم (۸۵) قانوناساسی جمهوری اسلامی ایران و موافقت اجرای آزمایشی آن به مدت پنج سال توسط مجلس جمهوری اسلامی ایران، عملا مدیریت بحران کشور نخستین گام قانونی خود را به سوی یک مدیریت بحران منطقه ای برداشت و و برای نخستین بار کلمه منطقه آسیب دیده بجای شهر آسیب دیده در بحث مدیریت بحران به صورت یکی از بندهای ماده قانون در تعریف مدیریت جامع بحران ذکر گردیدپس از تصویت قانون تشکیل سازمان مدیریت بحران کشور و گذشت سه سال از اجرای آزمایشی آن ، زلزله آذربایجان در واقع نخستین زلزله در وسعت منطقه ای بود که قانون تشکیل سازمان مدیریت بحران را به بوته آزمایش کشاند تا نقاط ضعف و قوت آن در عمل مشاهده گردد.در حقیقت بررسی روند مدیریت بحران در زلزله آذربایجان را می توان گامی مهم، برای بررسی قانون نوپای تشکیل سازمان مدیریت بحران کشور دانست. روش تحقیق - با توجه به وسعت و گستردگی آیتم های موجود، بررسی کل مراحل مدیریت بحران در بازه زمانی وقوع حادثه تا اسکان دائم حادثه دیدگان از حد این مقاله فراتر می نمود لذا لازم گردید تا با محدود نمودن زمان و فعالیت مورد بررسی امکان ارزیابی عملکرد مدیران بحران را در یک موضوع مشخص در طی دوره اسکان اضطراریمورد بررسی قرار دهیم. به همین منظور ضمن محدود نمودن بازه زمانی، نسبت به انتخاب تامین سرپناه اضطراری اقدام نموده و با بهره گرفتن از گزارشات رسمی کارگروه تخصصی امداد و نجات و آموزش همگانی، که توسط سایت رسمی استانداری محترم آذربایجان شرقی در اختیار عموم قرار گرفته است و نیز شرح وظایف مصوب قانونی این کارگروه ها به بررسی روند مدیریت بحران در این آیتم پرداخته شد.

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران منطقه ای ، اسکان اضطراری ، زلزله ، زلزله آذربایجان