ارزیابی کیفیتآب رودخانه های پذیرنده پساب کشاورزی دشت های کوهدشت، طرهان و رومشکان در استان لرستان با استفاده از شاخص های زیستی

امروزه روشهای پایش بیولوژیک، نقش مهمی را در برنامه های پایش کیفی منابع آبی ایفا می کنند. شاخص های بیولوژیکمیتوانند سابقه درازمدت تری را نسبت به سنجش پارامترهای فیزیکی و شیمیایی ارائه دهند. در این پژوهش اثر زهابکشاورزی دشتهای کوهدشت، طرهان، رومشکان و طرهان در استان لرستان بر رودخانههای پذیرنده با استفاده از شاخص هایزیستی مربوط به بزرگبی مهرگان کفزی بررسی شد. نمونه برداری از موجودات کفزی در چهار نوبت و در 4 ایستگاه در فصولمختلف انجام شد. حدود 3100 نمونه جاندار کفزی متعلق به 11 خانواده از 6 راسته شناسایی شد. از شاخص های زیستی EPT/CHIR, EPT و هیلسنهوف جهت ارزیابی کیفیت آب از لحاظ آلودگی مواد آلی استفاده شد. نتایج نشان می دهد کیفیت آب در پایین دست دشتهای طرهان و کوهدشت کاهش می یابد. بر اساس شاخص زیستی هیلسنهف کیفیت آب در بالادست دشتهای مطالعاتی و در پایین دست دشت رومشکان در طبقه کیفی خوب قرار داشته و در پایین دست دشت های طرهان و کوهدشت در برخی از فصول در طبقه کیفی متوسط قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

پساب کشاورزی ، بزرگ بی مهرگان کفزی ، EPTT/CHIR ، EPT ، شاخص زیستی هیلسنهوف