نقش آبیاری تکمیلی در میزان عملکرد عدس بهاره در شرایط دیم دشت قزوین

آبیاری تکمیلی در مراحل حساس رشد گیاه از روش های مدیریتی مؤثر در کاهش تنش های خشکی وارد شده به گیاه و افزایشعملکرد محصولات دیم از جمله گیاه عدس به شمار می آید. به منظور مطالعه نقش آبیاری تکمیلی بر روی عملکرد و اجزایعملکرد عدس دیم در شرایط آب و هوایی استان قزوین، آزمایشی در سال زراعی 91-1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) به صورت طرح بلوک های کاملا تصادفی با 4 تکرار اجرا شد. در این آزمایش 4 تیمار مربوط به آبیاریتکمیلی شامل (کشت دیم (تیمار شاهد)، تک آبیاری در مرحله گل دهی، تک آبیاری در مرحله پر شدن غلاف و جفت آبیاری(آبیاری در دو مرحله)) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج به دست آمده از این آزمایش نشان داد که اثر آبیاری تکمیلی بر رویعملکرد دانه در سطح 1 درصد معنی دار بوده است. همچنین مطابق با این نتایج، مقادیر مربوط به عملکرد دانه برای تیمارهای جفت آبیاری، آبیاری در مرحله گل دهی، آبیاری در مرحله پرشدن غلاف و دیم به ترتیب 2368/7، 1801/9، 1475/1 و 978/2 کیلوگرم در هکتار بوده که بیانگر افزایش 142 درصدی میزان عملکرد دانه در شرایط جفت آبیاری نسبت به شرایط دیم بوده است. همچنین در این آزمایش، بیش ترین بهره وری آب آبیاری با مقدار 4/5 کیلوگرم بر متر مکعب مربوط به تیمار آبیاری در مرحله گل دهی بوده و پس از آن به ترتیب تیمارهای آبیاری در مرحله پر شدن غلاف و جفت آبیاری با مقادیر 3/69 و 2/96 کیلوگرم بر متر مکعب قرار گرفته اند.

کلیدواژه ها:

عدس ، شرایط دیم ، بهره وری آب آبیاری و آبیاری تکمیلی