شناسایی و تحلیل موانع انتقال مدیریت آبیاری به بهره برداران؛ مطالعه موردی شبکه آبیاری میاندربند کرمانشاه

کشاورزی در ایران، به دلیل شرایط اقلیمی، به شدت به آب آبیاری وابسته است. از مجموع 8/7 8 میلیون هکتار اراضی آبی کشور، حدود 1/8 میلیون هکتار تحت پوشش 118 شبکه آبیاری مدرن هستند. عملکرد این شبکه ها عموماً از جنبه های مختلف، مناسب نیست و اهداف اولیه آنها تحقق نمی یابد. اغلب مشکلات این شبکه ها متأثر از مسایل مدیریتی و اجتماعیو کم توجهی به نقش بهره برداران می باشد. در این تحقیق، تجر ب ه استقرار مدیریت مشارکتی آبیاری در شبکه آبیاریمیاندربند بررسی گردیده و موانع انتقال مدیریت آبیاری به بهره برداران، شناسایی و تحلیل شده است. این پژوهش، در سال1391 انجام گردید. جامعه آماری تحقیق 807 نفر بوده و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، 81 نفر تعیین شد .نتایج نشان می دهد اصلیترین موانع انتقال مدیریت آبیاری در این شبکه، اعمال مدیریت دولتی در بهره برداری و نگهداری شبکه و انعقاد قراردادهای آبیاری توسط سازمان آب، به صورت انفرادی با کشاورزان، به ترتیب با ضریب تغییرات 0/126 و 0/136 می باشد.

کلیدواژه ها:

مدیریت آبیاری ، میاندربند ، کرمانشاه ، شبکه آبیاری و زهکشی ، بهر هبرداران ، توزیع آب