بررسی رژیم غذایی ماهی خارو گونه(Forsskal, 1775)Chirocentrusdorab در خلیج فارس مرکز استان هرمزگان

بهمنظوربررسی رژیم غذایی خارو باله سیاه Chirocentrusdorab نمونه برداری به طور ماهیانه به مدت یک سال(12 ماه) از اردیبهشت 1391 تا فروردین 1392 به طور تصادفی از سواحل مرکز استان هرمزگان انجام گردید. در هر ماه معده حدود 50-45 عدد ماهی خارو باله سیاه و در کل 551 عدد ماهی بررسی شد که در مجموع کمترین و بیشترین طول کل مشاهده شده 4/38 و 5/89 سانتی متر می باشد. همچنین کمترین و بیشترین وزن مشاهده شده 320 و 1300 گرم اندازه گیری گردید. ضریب همبستگی بین طول کل و وزن برابر با 578/0 بدست آمد. در بررسی الگوی رشد ضریب رگرسیون کوچکتر از 3 بدست آمد که نشان دهنده رشد آلومتریک در این ماهی می باشد. شاخص خالی بودن معده (CV) برابر 5/42 محاسبه گردید که بنابر رابطه 60>CV ≥40 نشان از تغذیه متوسط ماهی می باشد. با بررسی محتویات معده ارجحیت غذایی ماهی خارو بیشتر به ماهی خصوصا ساردین ماهیان با درصد فراوانی 1/56 به عنوان غذای اصلی خارو باله سیاه بدست آمد.. میزان شاخص ارجحیت غذایی صدف با درصد فراوانی 2/5 و خرچنگ با درصد فراوانی 4/8 می باشد که نشان دهنده این است که صدف ها و خرچنگ ها به عنوان غذایی تصادفی در ماهی خارو باله سیاه می باشند. همچنین مقدار FP برای میگو با درصد فراوانی 3/18 و ماهی مرکب 12 با درصد فروانی بدست آمد که به عنوان غذای فرعی ماهی محسوب می شود. تغییرات شاخص گاستروسوماتیک(GaSI) بطور ماهانه محاسبه شد میزان شاخص سیری معده در طی ماه های مورد بررسی دارای نوسانات فراوان بوده به طوری که در ماه های سرد سال از دی تا فروردین افزایش داشته که شاید به دلیل فراوانی غذا و خارج از فصل تخم ریزی بودن این ماهی میباشد و در اسفند کمترین مقدار می باشد. مقدار شاخص سیری در تیر ماه سیر صعودی را داشته است.

کلیدواژه ها:

رژیم غذایی ، Chirocentrusdorab ، خارو ماهی ، مرکز استان هرمزگان ، خلیج فارس