بررسی امکان کنترل بیولوژیک قارچ phaeoacremonium عامل زوال مو با استفاده از جدایه های Streptomyce

امروزه بیماری شاخه و تنه از جمله بیماری اسکا مو )زوال مو، سکته مو( از اهمیت بالایی برخوردار است. بیماری اسکا مو باانتشار جهانی به عنوان یک بیماری مخرب انگور محسوب می شود. قارچ phaeoacremnium یکی از مهمترین عوامل بیماری زایتاکستان های کل جهان مخصوصاً ایران است که با عث ایجاد خساراتی چون تغییر رنگ آوندها و برگها، سرخشکیدگی،کوتولگی، ایجاد لکدر حبه ها و کاهش توده ریشه و در نهایت مرگ گیاه می شود. از بین گونه های قارچ phaeoacroemnium گونه P.aleophilum گونه غالب بیمار اسکا می باشد. از طرفی بسیاری از جدایه های باکتری استرپتومایسس از عوامل طبیعی کنترل کنندهی عوامل بیماریزای قارچی می باشند. فعالیت آنتاگونیستی 3 جدایه از باکتری های استرپتومایسس بر علیه قارچ عامل زوال مو برای کنترل بیولوژیک اینبیماری در شرایط آزمایشگاهی و از طریق کشت متقابل مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این کار نمونه ای ازقارچ بیمارگر که از باغات آلوده جمع آوری شده با استفاده از کورک بوره استریل در یک طرف پلیت حاوی محیط کشت PDA و باکتری های آنتاگونیست در طرف دیگر پلیت قرار داده شدند و به مدت 22 روز در دمای 22 درجه سانتیگراد انکوبه شدند. پس از 22 روز انکوباسیون تمامی جدایه هایاسترپتومایسس توانستند رشد میسلیوم قارچی را مهار کنند و در اطرافشان هاله عدم رشد قارچ ایجاد نمایند. این در حالی است که کشت های شاهد قارچ توانستند در طی این مدت تمامی قطر پلیت را پر نمایند. به طور میانگین جدایه ی AE12 با ایجاد هاله ای به شعاع 0/95 سانتیمتر بیشترین میزان فعالیت باز دارندگی را نسبت به جدایه هایAE90 و AE32 را داشت که به ترتیب دارای میانگین شعاع 0/9و0/86 سانتیمتر بودند

کلیدواژه ها:

استرپتومایسس ، کنترل بیولوژیک ، اسکامو