توانایی تاثیر کنترل بیولوژیک استرپتومایسس های بومی جدا شده برروی قارچ Phaeoacremonium عامل زوال مو در شرایط آزمایشگاهی

قارچ های پاتوژن گیاهی در سرتاسر جهان در کشت گیاهانی که از لحاظ اقتصادی اهمیت دارند مشکلات جدی را ایجاد میکنند. استفاده فراوان از قارچ کش های شیمیایی در کشاورزی باعث به خطر افتادن سلامت انسان، آلودگی محیط و افزایش مقاومتپاتوژن به قارچ کش ها شده است. کنترل بیولوژیک یک راهکار جایگزین به جای کنترل شیمیایی توسعه یافته است. اثبات شده اکتینومیسیت ها بویژه استرپتومایسس عوامل کنترل کننده وسیع الطیفی در برابر پاتوژن های قارچ های گیاهی هستند. بنابراین در این آزمایش به بررسی فعالیت آنتاگونیستی 5 جدایه از باکتری استرپتومایسس بر علیه قارچ بیماریزای گیاهی Phaeoacremonium عاملزوال مو )سکته مو اسکا مو( در شرایط آزمایشگاهی پرداخت شده است. بعد از انجام کشت متقابل قارچ و باکتری در 5 تکرار و ثبت - میانگین شعاع هاله بازدارنده معلوم شد تمامی جدایه ها دارای اثر بازدارنده رشد قارچ بودند و از این بین جدایه DM761 با میانگین هاله 11 میلیمتر بیشترین میزان فعالیت ضد قارچی داشته و به ترتیب جدایه های / با شعاع 2 DM71 ، DM، 76 DM43 و DM704 بعد آن قرار دارند. نتیجه این آزمایش اثبات توانایی بیوکنترل جدایه های استرپتومایسس در مقابله با قارچ عامل زوال مو می باشد

کلیدواژه ها:

باکتری استرپتومایسس ، خاصیت آنتاگونیستی ، زوال مو ، کنترل بیولوژیک