ارزیابی عملکرد کارکنان واحد تولید نیروگاه شهید بهشتی با رویکرد رضایت شغلی با استفاده از تکنیک تحلیل پوششی داده‌ها

مدیران سازمان‌ها برای برنامه‌ریزی، استفاده بهینه از منابع موجود و افزایش عملکرد سازمان خود به ارزیابی و اندازه‌گیری عملکرد واحدهای زیرمجموعه سازمان، از جمله نیروی انسانی خود نیازمندند. از طریق ارزیابی عملکرد می‌توان ضمن شناسایی نقاط ضعف و قوت، وضعیت موجود را بهبود بخشید. در این راستا نیاز است که سازمان از کارایی نیروی انسانی خود مطلع گردیده و علل کارایی و ناکارایی آن‌ها را مورد بررسی قرار دهد و با برنامه‌ریزی مناسب به اصلاح واحدهای ناکارا بپردازد. در این تحقیق، کارایی نسبی کارکنان واحد تولید نیروگاه شهید بهشتی مورد ارزیابی قرار گرفته است. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه و برای تحلیل کارایی واحدهای تصمیم‌گیری (DMU) از تکنیک تحلیل پوششی داده‌ها (DEA) استفاده شده است. از این تکنیک برای اندازه‌گیری کارایی پرسنل واحد تولید و تعیین کارکنان کارا و ناکارا و رتبه‌بندی آن‌ها استفاده شده است. نتایج تحقیق حاکی از این است که 57.9 درصد از کارکنان کارا و 42.1 درصد ناکارا می‌باشند. پیشنهاد می‌شود کارایی کارکنان ناکارا از طریق افزایش مزایا، افزایش حقوق و افزایش پاداش بهبود یابد

کلیدواژه ها:

ارزیابی عملکرد کارکنان ، رضایت شغلی ، تحلیل پوششی داده‌ها