نقش گردشگری در توسعه پایدار شهری با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی AHP (نمونه موردی: شهر قزوین)

برای ایجاد توسعه پایدار مخصوصاً در زمینه توسعه پایدار شهری و همچنین جایگزینی منابع جدید جهت کسب درآمد به جای منابع نفتی، نیازمند استفاده از تمامی توانها و قابلیتهای یک شهر هستیم. توریسم پایدار، توریسمی است که قادر به پاسخگویی نیازهای نسل حاضر باشد بدون اینکه از ظرفیتهای مربوط به نسلهای آینده برای پاسخگویی به نیازهای خود بکاهد. این پژوهش باهدف گردشگری و نقش آن در توسعه پایدار شهر قزوین با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و مطالعات کتابخانهای تهیه شده است و به مفهوم توسعه پایدار، توسعه پایدار شهری، گردشگری، ماهیت گردشگری و دیدگاههای موجود در زمینه گردشگری پرداخته است و این نتیجه حاصل شد که تنظیم روابط بین جامعه نیازمند میزبانی، مکان گردشگری و گردشگران است چرا که این روابط با توجه به منابع، پتانسیلها و فضاهای سیر و سیاحتی مطلوب کشور ایران میتواند پویا و سازنده باشد. پتانسیلهای بالقوه شهر قزوین بر اساس تحلیل سلسله مراتبی بیشتر بر پایه جاذبههای فرهنگی، طبیعی و تاریخی میباشد و در نهایت پیشنهادهای این پژوهش در جهت تحقق اهداف را میتوان به ایجاد رونق اقتصادی از طریق توسعه و ایجاد فعالیتهای گردشگری و گذران اوقات فراغت، استفاده بهینه از ویژگیهای طبیعی و محیطی، تأکید بر پیادهمداری و محدود کردن آمد و شد سواره عبوری به درون بافت تاریخی و ... اشاره نمود.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، توسعه پایدار شهری ، تحلیل سلسله مراتبی ، شهر قزوین