برآورد اقلیم گردشگر در شهرستان ساوه با استفاده از مدل TCI

شاخص اسایش گردشگری به طور سیستماتیک تأثیر عناصر اقلیمی را بر توریسم مشخص می نماید. به نحوی که شرایط آب و هوایی مناسب در دفع و یا جذب گردشگران نقش بسزایی دارد. از اینرو نمی توان از عامل اقلیم و تأثیر آن بر توسعه در بخش توریسم غافل بود. د ر این پژوهش ارزیابی شرایط اقلیم آسای از منظر گردشگری با استفاده از شاخص اسایش گردشگری TCI مورد بررسی قرار گرفت. داده های مورد استفاده یک دوره آماری 20 ساله شامل میانگین بارش ماهانه، دما، نم نسبی، بیشینه و کمینه دما، میانگین روزانه ساعات آفتابی و سرعت باد می باشد. هدف از این مطالعه بررسی کیفی شرایط اقلیمی شهرستان ساوه از بعد آسایشی گردشگری و تعیین تقویم گردشگری شهرستان براساس شاخص TCI می باشد. بدین منظور ابتدا داده های اقلیمی را گردآوری نموده و سپس شاخص TCI در منطقه به تفکیک ماههای سال محاسبه گردید. این بررسی نشان داد ک ه شاخص گردشگری شهرستان در تمام طول سال دارای تنوع زیادی است. به گونه ای که بهترین شرایط آسایشی گردشگران ماههای اکتبر و می با رتبه ایده آل؛ ماه آوریل عالی و ماه مارس، سپتامبر و نوامبر و دسامبر، با رتبه خیلی خوب می باشند و در مقابل ماههای جولای و آگوست با رتبه قابل قبول، حد بحرانی و مرزی و نامطلوب و ژانویه، فوریه ، ژوئن، خوب رتبه های آخر آسایش اقلیمی را به خود اختصاص داده

کلیدواژه ها:

گردشگری ، اقلیم ، شهرستان ساوه ، آسایش اقلیمی ، شاخص TCI