رتبه بندی شاخص های زیست محیطی مؤثر بر توسعه پایدار گردشگری

پارادایم توسعه پایدار، طی چند دهه گذشته به عنوان یکی از اصلی ترین و در عین حال مباحثه انگیزترین قالب های تفکری حاکم بر ا ندیشه های توسعه و به عنوان چارچوبی برای فهم روندهای توسعه از ابعاد گوناگون اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی، فرهنگی و ... در سراسر جهان؛ طرح و در مباحث علمی و آکادمیک گردشگری نیز به عنوان مفهومی نو برای مقابله با آثار مخرب توسعه گردشگری مطرح شده است. این در حالی است که از یک سو پیچیده و غامض بودن این مفهوم و از سوی دیگر، لزوم عملیاتی کردن و اندازه گیری پیشرفت به سوی پایداری در همه صنایع از جمله صنعت گردشگری (که از روند رشدی روزافزون خصوصاً در حوزه طبیعت گردی برخوردار است)، تعیین شاخص ها و معرف های دقیق و جامعی که بتواند با در نظر گرفتن همه جوانب، پایداری را اندازه گیری کند و توسعه پایدار را میسر سازد، ضروری می نماید. بنابراین ا ین مقاله به روش توصیفی و با استفاده از مطالعات و اسناد کتابخانه ای تدوین شده است، ضمن بیان اجمالی مفاهیم مرتبط با توسعه پایدار و گردشگری پایدار، به شاخص های پایداری زیست محیطی و رتبه بندی این شاخص ها می پردازد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، توسعه ی پایدار ، طبیعت گردی ، شاخص های پایداری ، شاخص های زیست محیطی توسعه پایدار