گردشگری و توسعه پایدار

توسعه پایدار فرآیند تغییری است در استفاده از منابع هدایت سرمایه گذاریها سمت گیری توسعه تکنولوژی و تغییری نهادی است که با نیازهای حال و آینده سازگار باشد. این پایداری می تواند چهار جنبه داشته باشد پایداری در منابع طبیعی، پایداری سیاسی، پایداری اجتماعی و پایداری اقتصادی. در حقیقت توسعه پایدار به جنبه های زیست محیطی، جنبه های اجتماعی و ا قتصادی توجه می کند و محل تلاقی جامعه اقتصاد و محیط زیست است. توسعه پایدار مستلزم برنامه ریزی، مدیریت و بهره برداری بهینه از منابع می باشد. یکی از مهمترین زمینه هایی که با توجه به قابلیتهای تاریخی، فرهنگی و محیطی می تواند نقش حیاتی در روند توسعه ملی موثر واقع شود، گردشگری است. گردشگری از جنبه های مختلف در توسعه پایدار ملی نقش آفرینی می کند. عامل شکل گیری گردشگری، م یراث طبیعی- فرهنگی است و گردشگری به نوبه ی خود، نقش بسیار مهمی در دستیابی به توسعه ی پایدار دارد. گردشگری چه به منظور سیاحت و تفریح، و چه به منظور کسب ع لم و دانش، اگر به پایداری اقتصادی، فرهنگی و زیست محیطی بیانجامد فرصتی برای توسعه ی پایدار محسوب می شود. امروز اعتقاد بر آن است که گردشگری با هر هدفی که انجام گیرد، علاوه بر سود آوری اقتصادی و اشتغال زایی، اشاعه و پایداری فرهنگی را نیز موجب می شود. لذا این امر میتواند پایداری اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی را بدنبال داشته باشد. در این مقاله به نقش و جایگاه گردشگری در توسعه پایدار، اصول، اهداف و استراتژی گردشگری پایدار می پردازد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، گردشگری پایدار ، توسعه ، توسعه پایدار ، مدیریت ، اشتغال زایی