سواحل و گردشگری

گردشگری یکی از اشکال اوقات فراغت است که تابع دو متغیر زمان و مکان است. با توجه به این دو متغیر شیوه های متفاوت و متنوعی از گذران اوقات فراغت و گردشگری به وجود می آید. از میان اشکال مختلف گردشگری، بیشتر ن واحی جذب گردشگر در سواحل متمرکز شده اند و این به علت فضای منحصر به فردی است که سواحل و جزایر در جذب گردشگر دارند. مناطق ساحلی همواره به عنوان مهمترین منبع جغرافیایی گردشگری شناخته می شوند و ا فراد بسیاری در دنیا تعطیلات خود را در کنار سواحل می گذرانند. پهنه بندی ساحلی با توجه به سیاست ساماندهی سواحل به استفاده ی بهینه از ظرفیت های بالفعل و بالقوه ی مناطق ساحلی به عنوان نتیجه ی نهایی طرح مدیریت یکپارچه ی مناطق ساحلی از اهمیت بسیار زیادی برخوردار می باشد. در کشور پهناور ایران، عوامل بسیاری در سال های اخیر باعث افزایش سطح تقاضا به استفاده از مناطق ساحلی شده است. در نتیجه حجم قابل توجهی از جمعیت برای گذران اوقات فراغت به سواحل کشور سفر می کنند، که ضرورت برنامه ریزی در این زمینه به منظور توسعه ی صنعت گردشگری و کاهش اثرات منفی آن را دو چندان می نماید. هدف از این پژوهش بررسی وضعیت منطقه گردشگری سواحل ایران و ارائه برنامه ریزی درست در جهت اعتلای سطح اقتصادی و اجتماعی ساکنان سواحل

کلیدواژه های سواحل و گردشگری:

گردشگری ساحلی ، گردشگری ، سواحل