اماکن سنجی ظرفیت های توسعه گردشگری در شهر ابوزید آباد با استفاده از مدل (SWOT)

اقتصاد گردشگری در حال حاضر، در حال تبدیل شدن به یکی از ارکان اصلی اقتصاد تجاری جهان است. افزون بر این بسیاری از برنامه ریزان و سیاست گذاران توسعه نیز از صنعت گردشگری به عنوان رکن اصلی توسعه پایدار یاد می کنند که می تواند با برنامه ریزی اصولی و مناسب و شناسایی فرصت ها و محدودیت های گردشگری، نقش مؤثری در توسعه شهری و در نتیجه توسعه ملی و تنوع بخشی به اقتصاد ملی بر عهده داشته باشد. هدف این پژوهش، شناسایی توانایی های جذب گردشگر شهر ابوزید آباد و بررسی نقاط قوت و ضعف این آثار و همچنین کشف فرصتهای در انتظار برنامه و شناسایی موارد تهدید و تبدیل آنها به فرصت در جهت تقویت و توسعه صنعت گردشگری شهر ابوزید آباد و ارائه راهبردهای برتر و راهکارهای اجرایی لازم است. روش جمع آوری داده ا و اطلاعات مورد نیاز، ترکیبی از روشهای اسنادی- تحلیلی و مشاهده – مصاحبه ای است و مدل استفاده شده در این مقاله از تکنیک swot است. یافته های پژوهش، از بررسی توانایی های این شهر در زمینه صنعت گردشگری، حاکی از آن است که این شهر به دلیل داشتن موقعیت جغرافیایی مناسب، دارا بودن چشم اندازهای بکر و متنوع کویری، کاروانسرای شاه عباسی به قدمت 400 سال، داشتن گویش باستان اصیل راژی، واقع شدن در مسیر کویر مرنجاب و نزدیکی به روستای تاریخی ابیانه ، ... ظرفیت تبدیل شدن به یکی از مقصدهای گردشگری ایران مرکزی را دارد. تجزیه و تحلیل نشان می دهد که با توجه به توان ها و استعدادهای بالقوه ی گردشگری شهر، آن می تواند به عنوان یک عامل توسعه ی درون زا تبدیل شود.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، توسعه ، ابوزید آباد ، راهبردی ، swot