بررسی اقلیم بر گردشگری چغازنبیل با روش tci

شناخت توان آسایش زیست اقلیمی یا بیوکلیماتیک در مناطق مختلف جغرافیایی، می تواند به فرآیند برنامه ریزی و توسعه منطقه کمک نماید. راحتی و سلامت انسان در محیط طبیعی رابطه مستقیمی با وضعیت اقلیمی درجه حرارت، رطوبت، نور خورشیدی و ساعت آفتابی دارد. دمای ظاهری شاخصی برای بررسی تاثیر توام دما و رطوبت نسبی بر احساس راحتی معرفی شده است. در این پژوهش سعی شده است، آسایش یا عدم آسایش انسان بر اساس مدل ها و شاخص های زیست اقلیمی بیکر، ترجونگ و روش tci با استفاده از اطلاعات آماری اداره تحقیقات هواشناسی کشاورزی شهرستان دزفول طی سال های 1366 تا 1391 را بر منطقه گردشگری چغازنبیل ارزیابی شود. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که منطقه مورد مطالعه از نظر بیوکلیمایی از شرایط قابل قبول تا خیلی خوب برخوردار است.

کلیدواژه ها:

بیکر ، ترجونگ ، بیوکلیماتیک ، tci ، چغازنبیل