پهنه بندی کلیماتوریسم نواحی شمالی استان خوزستان با استفاده از شاخص TCI و GIS به منظور توسعه گردشگری

امروزه صنعت گردشگری، نقش مهمی را در رشد اقتصادی – فرهنگی جوامع مختلف و توسعه ی پایدار کشورهای جهان ایفا می کند. ارزیابی کلیماتوریسم (اقلیم گردشگری) مناطق مستعد، کمک شایانی به برنامه ریزی توسعه گردشگری محلی و ملی می نماید. این تحقیق با هدف پهنه بندی کلیماتوریسم و تعیین تقویم اقلیم گردشگری نواحی شمال استان خوزستان انجام شده است. با استفاده از 6 ایستگاه منتخب اندیمشک، دزفول، شوشتر، مسجد سلیمان، ایذه و دهدز و داده های اقلیمی مشترک ایستگاههای مذکور، مقدار شاخص اقلیم گردشگری TCI، طی یک دوره آماری 21 ساله (2012-1992) محاسبه شده است. به این منظور از عناصر اقلیمی دما، بارش، رطوبت نسبی، ساعات آفتابی و سرعت باد استفاده گردید. نتایج حاصل به محیط GIS وارد شده ونقشه های ماهانه پهنه بندی کلیماتوریسم و تقویم اقلیم گردشگری شمال استان خوزستان تهیه گردید. نتایج نشان داد که، بهترین زمان برای جذب گردشگران به شمال خوزستان به ترتیب ماههای آبان، فروردین، مهر، اسفند و اردیبهشت است. در تابستان، دهدز از نظر شرایط اقلیم گردشگری، دارای رتبه عالی تا خیلی خوب بوده و ایذه نیز دارای رتبه عالی تا خوب است ولی سایر ایستگاههای منتخب در شرایط بحرانی بوده و برای گردشگری تابستان وضعیت مناسبی ندارند. دقت نتایج مشخص می کند که، شاخص TCI برای ارزیابی کلیماتوریسم منطقه مورد مطالعه کارایی لازم را داشته و می تواند برای تحقیق های مشابه کاملا مناسب باشد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، کلیماتوریسم ، آسایش بیوکلیمایی ، شاخص اقلیم گردشگری TCI ، توسعه پایدار ، شمال استان خوزستان