اتصال سیستم فتوولتائیک تک فاز به شبکه با استفاده از اینورترهای بدون ترانسفورماتور

امروزه بهبود عملکرد و ایمنی خودروها در برابر تصادفات به یکی از حوزه های مهم تحقیقاتی تبدیل شده است. ایران از جمله کشورهایی است که آمار مرگ و میر ناشی از تصادفات در آن بالاست. به همین دلیل بهبود عملکرد سازه های جاذب انرژی خودرو در برابر تصادفات از اهمیت بالایی برخوردار است. در این مقاله از دو روش تجربی و عددی برای مقایسه ویژگی های برخورد استفاده شده و انرژی جذب شده و ماکزیمم نیروی وارده بر سازه در مقاطع دایروی، مربعی و ترکیبی مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج شبیه سازی که صحت آن به صورت تجربی اثبات شده است نشان داد که مقطع ترکیبی نیروی بیشینه اولیه کمتری نسبت به مقطع دایروی و مقطع مستطیلی دارد و جذب انرژی مقطع ترکیبی بسیار بالاتر از مقطع مستطیلی است و همچنین مقدار آن بسیار نزدیک به جذب انرژی مقطع دایروی می باشد. همچنین به دلیل وجود پارامتر های مختلف در مقاطع ترکیبی، می توان ویژگی های برخورد متنوعی در مقاطع ترکیبی با توجه به نیاز فراهم نمود.

کلیدواژه ها:

انرژی جذب شده ، انرژی جذب شده مخصوص ، مقطع ترکیبی ، نیروی بیشینه اولیه