مدیریت آبیاری و مکانیزاسیون بر مدار تجهیز و نوسازی شالیزارهای گیلان

تجهیز و نوسازی مزارع، عملیاتی در راستای کاهش اهمیت و نقش زمین در فرآیند تولید و گامی موثر در انجام کشاورزی مکانیزه و مدیریت بهینه منابع آب است. از این حیث در تحقیق حاضر با مهم شمردن عملیات تجهیز، ابتدا تابع تولید کل عوامل تولید برنج مرغوب هاشمی تخمین زده شد، در ادامه مدل رگرسیونی دیگری برای بررسی میزان تاثیرگذاری بسیاری از متغیرها مانند تجهیز و نوسازی اراضی و متغیر استفاده از ماشین آلات کشاورزی بر بهره‌وری تولید برآورد شد. در تابع تولید اولیه، آب و موجودی ارزش سرمایه (میزان به کارگیری ماشین‌آلات در شالیزار) تاثیر مثبت و معنی‌داری را در تابع تولید نشان دادند. در نتایج مدل دوم، تجهیز و نوسازی اراضی علیرغم انتظار، تاثیر منفی بر بهره‌وری نشان داد و متغیرهای مربوط به بخش کاربرد ماشین‌آلات، تاثیر مثبت و معنی‌داری را روی افزایش بهره‌وری داشته‌اند. عدم رعایت اصول خاک‌ورزی مانند حفظ خاک سطحی و جلوگیری از کوی و پشته شدن قسمت‌های از زمین زراعی که به علت فعالیت خارج از استاندارد پیمانکاران بوده، مهم‌ترین دلیل برای تاثیر منفی نامبرده بوده است. لذا انجام اصولی و استاندارد عملیات تجهیز و نوسازی اراضی زراعی که مکانیزاسیون و مدیریت بهینه آبیاری را نیز به همراه دارد بسیار موثر خواهد بود

کلیدواژه ها:

تجهیز و نوسازی ، مکانیزاسیون ، آبیاری ، شالیزار