حکیده جایگاه معلم از دیدگاه خاص و عام

خداوند عالمیان برای اینکه بندگان عاجز و ناتوانش در آغاز بتوانند به اسرار پدیده های ماحولش پی ببرند، خود را به شهادت «علم الاسما کلها» آموزگار و معلم خواند و این مقام را شایسته بزرگی خود دانست و بندگان خویش را با تعالیم برحق خویش از گمراهی ابدی نجات داد و انسان را بمثابه اشرف المخلوقات نمایان کرد و برای زندگی کردن آماده ساخت و خود در این واژه باعظمت تجلی نمود و بعدا کلمه معلم را به مثابه مقدس ترین پاک ترین و انسانی ترین کلمه ستود و حمایت کرد. بعد از آنکه خداوند معلم انسان شد و انسان شاگرد او، همه فرشتگان با همان عظمت و پیکره نوری به انسان سر سجده نهادند و از او اطاعت کردند خداوند بزرگ از فرستادگان و برگزیدگان خویش به نام معلم یاد نمود و مقام او را ستود؛ که این خود استقبالی بود از شرف و حیثیت بزرگی معلم و مقام او. معلم هم بعنوان هدایت کننده و اسوه امین و بصیر در فرایند تعلیم و تربیت و موثرترین عنصر در تحقق ماموریت های نظام تعلیم و تربیت رسمی عمومی است؛ وطن دوستی و افتخار به ارزش های اصیل و ماندگار اسلامی ایرانی، اهتمام به برپایی جامعه مهدوی؛ مسئولیت پذیری همه جانبه، مشارکت اجتماعی و داشتن روحیه جمعی و مهارت مورد نیاز جامعه، ارج نهادن به دستاوردهای علمی و تجربه های بشری در چارچوب نظام معیارهای اسلامی و بسترسازی برای دستیابی به مرجعیت علمی جهان، داشتن کرامت، نفس امانتداری، خودباوری، کارآمدی، کارآفرینی، پرهیز از اسراف و وابستگی به دنیا، همدلی، احترام، اعتماد، وقت شناسی، نظم، جدیت، ایثارگری، قانون گرایی، نقادی و نوآوری، استکبارستیزی، دفاع از محرومان و مستضعفان و ارزش های انقلاب اسلامی از وظایف مهم اوست. آنچه در این پژوهش در راستای شان و منزلت او حائز اهمیت و شایان ذکر است، پررنگ جلوه دادن ویژگی های برشمرده و آرزومند ساختن دانش آموزان به جایگاه مقدس معلمی، بکار بستن اصول و قواعد و فرامین قرآن و عمل به راه میسر ساخته خدا و ائمه اطهار، یکی کردن ظاهر و باطن، عمل کردن به علم و... است که بکارگیری این موارد باعث ارتقا و حفظ و صیانت منزلت معلم است.

کلیدواژه ها:

معلم ، مقام معلم ، از دیدگاه قرآن ، اسلام و بزرگان ، نقش او در ارتقا و شان معلمی