سنتز و مشخصه یابی دندریمر (پلی پروپیلن ایمین) در جهت ایجاد سامانه پاسخگو به گلوکز و محاسبه ثابت تفکیک اسیدی (pKa)

دیابت بیماری متابولیکی است که به دلیل کاهش ترشح یا نقص عملکرد انسولین، موجب افزایش غیرطبیعی قند خون می شود و در صورت کنترل نشدن عوارض حاد و مزمن فراوانی به دنبال دارد. برای بهبود کیفیت زندگی بیماران دیابتی سامانه های رهایش خود تنظیم انسولین مبتنی بر مواد حساس به گلوکز توسعه یافته اند. فنیل بورونیک اسید به عنوان یکی از مهمترین مواد حساس به گلوکز، به دلیل واکنش پذیری و انتخاب پذیری بالا مورد توجه است اما به دلیل پایداری پایین در شرایط pH فیزیولوژیکی با محدودیت هایی مواجه است. در این مطالعه نانوحامل جدیدی سنتز شد و ثابت تفکیک اسیدی آن به کمک روش های تیتراسیون اندازه گیری شد که نشان دهنده کارایی مناسب این نانوحامل ها در شرایط فیزیولوژیکی بود. برای ارزیابی حساسیت نانوحامل ها به گلوکز آنالیز پراکندگی دینامیکی نور (DLS) انجام شد که پاسخگویی مطلوبی را نشان داد. همچنین تصاویر حاصل از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) نیز تایید کننده حساسیت نانوحامل ها به گلوکز بود.

کلیدواژه ها:

پلی پروپیلن ، ایمین ، فنیل بورنیک اسید ، انسولین ، ثابت تفکیک اسید ، روش تیتراسیون