رابطه تنظیم هیجان با تکانشگری و رفتارهای خودآسیب رسان در زنان مبتلا به واژینیسموس

واژینیسموس به عنوان یک اختلال جنسی در زنان، به صورت یک پدیده روانی در قالب انقباض غیر ارادی عضله های یک سوم خارجی واژن معرفی شده است . رفتارهای خودآسیب رسان، به خود ویرانگری موضعی و آگاهانه ای اطلاق می شود که ناشی از ناتوانی در مدارا با تکانه های پرخاشگرانه درون فکنی شده فرد، برای تنبیه خود یا دیگری می باشد. تنظیم هیجانی به توانایی فهم هیجانات، تعدیل تجربه هیجانی و ابراز هیجانات اشاره دارد. تنظیم هیجانی به عنوان بخشی از مهارت های درون زاد شناخته می شود. این پژوهش با عنوان رابطه تنظیم هیجان با تکانشگری و رفتارهای خودآسیب رسان در زنان مبتلا به واژینیسموسصورت گرفته است. روش تحقیق از نظر هدف بنیادی، از نظر اجرا توصیفی و همبستگی می باشد. روش نمونه گیری هدفمند بود. جهت گردآوری داده های مربوط به تنظیم هیجان که توسط گراس و جان در سال ۲۰۰۳ طراحی شده است ارزیابی مجدد شامل شش گویه است، سرکوبی شامل چهار گویه است. جهت گردآوری داده های مربوط به تکانشگری بارات (BIS-۱۱) توسط ارنست بارات در سال ۱۹۵۰ طراحی شد این پرسشنامه ۳۰ سوال دارد. جهت گردآوری داده های مربوط به کلونسکی و گلن (۲۰۰۹) ساخته شده است. این پرسشنامه دارای ۴۶ سوال است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS صورت گرفت. که با افزایش میزان مولفه تنظیم هیجان، مقدار تکانشگری نیز افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

تنظیم هیجان ، تکانشگری ، رفتارهای خودآسیب رسان ، واژینیسموس