کم رنگ شدن نماز و اثر آن بر سلامت معنوی خانواده

نماز به عنوان بنیادی ترین جلوه ارتباط انسان با خدا، نقش تعیین کننده ای در تربیت فردی و سلامت اخلاقی و اجتماعی جامعه دارد. مسئله اصلی این پژوهش بررسی جایگاه نماز در منظومه دین و تحلیل آثار فردی و اجتماعی آن، و همچنین تبیین عوامل کمرنگ شدن این فریضه الهی در زندگی معاصر است. یافته های پژوهش نشان می دهد که نماز نقش مهمی در تقویت تقوا، آرامش روانی، رشد معنوی، نظم فردی و سلامت اخلاقی دارد و در بعد اجتماعی نیز موجب کاهش ناهنجاری ها، تقویت همبستگی اجتماعی، افزایش مسئولیت پذیری و استحکام روابط انسانی می شود. همچنین مشخص شد که دنیا زدگی، ضعف تربیت دینی، غفلت ناشی از فضای مجازی و وسوسه های شیطان از مهم ترین عوامل فاصله گرفتن افراد، به ویژه جوانان، از نماز و ارتباط معنوی با خداوند هستند. این پژوهش نتیجه می گیرد که احیای نقش تربیتی نماز و ارائه راهکارهایی در سطح فرد، خانواده، مدرسه و رسانه، می تواند در بازسازی هویت معنوی جامعه و تقویت سلامت اخلاقی و روانی نسل امروز نقشی اساسی ایفا کند.

کلیدواژه ها:

تربیت دینی ، خانواده ، سلامت معنوی ، فضای مجازی ، نماز