رابطه ابعاد الگوی ارتباط خانواده با خودکارآمدی

پژوهش حاضر با هدف تبیین رابطه ابعاد الگوی ارتباط خانواده شامل جهت گیری گفت و شنود و جهت گیری همنوایی، با خودکارآمدی انجام شد. در این بررسی جامعه آماری کلیه دانشجویان دختر و پسر دانشگاه آزاد واحد مرودشت بودند که در سال تحصیلی 90-89 به تحصیل اشتغال داشته اند. نمونه شامل 173 نفر( 100 مرد و 73 زن) بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. در این پژوهش برای اندازهگیری متغییرهای مورد نظر نسخه فرزندان ابزار تجدید نظر شدهی الگوی ارتباطات خانواده و خودکارآمدی مورد استفاده قرار گرفت. به منظور تحلیل دادهها از روش تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان استفاده شد. نتایج نشان دادکه جهت گیری گفت و شنود بهطور مثبت معناداریخودکارآمدی+0/21را پیش بینی می کند. در مقابل جهت گیری همنوایی با بتای منفی از قدرت پیش بینی معناداری برای خودکارآمدی0/37 برخوردار بود. در کل نتایج این مطالعه حاکی از آن بود که ابعاد الگوی ارتباطی خانواده دارای قدرت پیش بینی معناداری برای خودکارآمدی دانشجویان می باشد

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، الگوی ارتباطی خانواده ، گفت و شنود