بررسی وضعیت اشتیاق شغلی و سازمانی در معلمان ابتدایی

اشتیاق شغلی معلمان یکی از مولفه های حیاتی در ارتقای کیفیت آموزش، پایداری روانی و توسعه حرفه ای آنان به شمار می رود. این مفهوم به میزان انرژی، تعهد و علاقه مندی فرد نسبت به فعالیت های شغلی اش اشاره دارد و نقش مهمی در بهبود عملکرد آموزشی، تعامل موثر با دانش آموزان و مشارکت فعال در فرآیندهای مدرسه ایفا می کند. معلمانی که از اشتیاق شغلی بالایی برخوردارند، معمولا با انگیزه درونی بیشتری تدریس می کنند، در مواجهه با چالش های آموزشی تاب آوری بالاتری دارند و در نوآوری های آموزشی پیش گام تر ظاهر می شوند. پژوهش ها نشان داده اند که اشتیاق شغلی تحت تاثیر عوامل فردی مانند خودکارآمدی، معنا در کار، و علاقه به تدریس، و همچنین عوامل سازمانی مانند حمایت مدیران، فرهنگ مدرسه، فرصت های رشد حرفه ای و بازخوردهای سازنده قرار دارد. این اشتیاق نه تنها رضایت شغلی و تعهد سازمانی را افزایش می دهد، بلکه نقش مهمی در کاهش فرسودگی شغلی و ترک خدمت ایفا می کند. در محیط هایی که فضای روانی امن، تعاملات حرفه ای مثبت و فرصت های یادگیری مستمر فراهم باشد، اشتیاق شغلی معلمان تقویت شده و به عنوان یک سرمایه انسانی ارزشمند در خدمت تحول نظام آموزشی قرار می گیرد. بنابراین، توجه به اشتیاق شغلی معلمان و تقویت آن از طریق سیاست گذاری های هوشمندانه و حمایت های هدفمند، ضرورتی راهبردی برای پایداری و اثربخشی نظام های یاددهی–یادگیری محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

اشتیاق شغلی ، اشتیاق سازمانی ، معلمان ابتدایی