تحلیل فقهی طلاق عاطفی ناشی از مقایسه گری در فضای مجازی و تطبیق آن بر مصادیق عسر و حرج

پژوهش حاضر با هدف تبیین جایگاه طلاق عاطفی ناشی از مقایسه گری در فضای مجازی به عنوان مصداق عسر و حرج در حقوق خانواده ایران انجام شده است. با توجه به گسترش شبکه های اجتماعی، مقایسه گری افراطی در این فضا به کاهش صمیمیت، تعهد و رضایت جنسی در روابط زناشویی منجر شده و در موارد حاد، طلاق عاطفی را به دنبال داشت. این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای (فقهی، حقوقی، روان شناختی) و بررسی آرای قضایی، به تحلیل پیوند این پدیده با مفهوم عسر و حرج پرداخته است. یافته ها نشان دادند که در مواردی که طلاق عاطفی پایدار باشد، راهکارهای درمانی و مشاوره ای به نتیجه نرسد و ادامه زندگی مشترک همراه با رنج غیرقابل تحمل برای طرفین باشد، می توان آن را بر اساس ماده ۱۱۳۰ قانون مدنی، مصداق عسر و حرج قلمداد کرد. در نتیجه، دادگاه می تواند با استناد به این استدلال، حکم طلاق را صادر نماید.

کلیدواژه ها:

طلاق عاطفی ، مقایسه گری ، فضای مجازی ، عسر و حرج