برررسی رابطه بین حمایت اولیه والدین هوش عاطفی و خودکارآمدی عمومی دردانشجویان

هدف کلی مطالعه حاضربررسی رابطه بین حمایت اولیه والدین هوش عاطفی و خودکارامدی عمومی دردانشجویان دانشگاه شیراز باتوجه به جنسیت آنان بود برای دستیابی به هدف تحقیق مقیاسهای موردنظر توسط 106پسرو256دختر دوره کارشناسی رشته های مختلف دانشگاه شیراز که به شیوه نمونهه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شده بودند تکمیل گردید بررسی روایی و پایایی مقیاسها بیانگر احراز خصوصیات روان سنجی مقیاسهای مورد استفاده دردانشجویان بود استفاده ازضریب همبستگی پیرسون وجود رابطه مثبت و معنی داری بین متغیرهای مورد پژوهش و امکان استفاده ازرگرسیون را نشان داد بااستفاده ازروش اماری رگرسیون به شیوه گام به گام مشخص گردید که درهرو گروه پسران و دختران هوش عاطفی به تنهایی قادر به پیش بینی مثبت و معنیدارخودکارامدی عمومی بود اما درپسران ورود متغیر حمایت والدین به معادله رگرسیون مقدارپیش بینی را به مقدار 3 درصد افزایش داد درصورتی که درگروه دختران حمایت والدین نقشی دراین پیش بینی نداشت نتیجه کلی این تحقیق نشان داد که هوش عاطفی و ابعاد آن پیش بینی کننده خودکارامدی عمومی درهردوجنس بود اما حمایت اولیه والدین تنها درگروه پسران توانست خودکارامدی عمومی آنان را به نحومثبت و معنی دارپیش بینی نماید

کلیدواژه ها:

حمایت اولیه والدین ، هوش عاطفی ، خودکارآمدی