اثربخشی زوج درمانی گروهی با استفاده ازچارچوب سنجش فرهنگی برافزایش رضایتمندی وسازگاری زناشویی زوجین میان فرهنگی

تحقیقات نشان میدهد که زوجین میان فرهنگی ممکن است درمقایسه با زوجین هم فرهنگ با سطوح بالاتری ازاسترس و تعارض و سطوح پایین تری ازرضایت زناشویی مراجعه شوند و تفاوت های فرهنگی میتواند فشاروفرسودگی درونی قابل ملاحظه ای بریک زادواج اعمال نماید هدف ازپژوهش حاضر بررسی تاثیر زوج درمانی با استفاده ازچارچوب سنجش فرهنگی بررضایت مندی و سازگاری زناشویی زوجین میان فرهنگی شهرستان مهاباد می باشد مطالعه حاضر پژوهش نیمه تجربی با استفاده ازپیش ازمون و پس ازمون و گروه ازمایش و کنترل است بدین منظور ازبین جامعه زوجین میان فرهنگی دارای نارضایتی مراجعه کننده به مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی درشهرستان مهاباد تعداد 30 زوج به عنوان نمونه انتخاب و بصورت تصادفی دردوگروه کنترل و گواه هرگروه 15زوج قرارداده شدند گروه ازمایشی در10 جلسه مشاوره گروهی با استفاده ازچارچوی سنجش فرهنگی شرکت نمودند ابزر مورد استفاده دراین پژوهش پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ Enrich( و سازگاری زوجی اصلاح شده RDAS بود که توسط هردو گروه درمراحل قبل و پس ازپایان مداخله تکمیل گردید نتایج نشان میدهد که زوج درمانی گروهی با استفاده ازچارچوب سنجش فرهنگی موجب افزایش رضایت و سازگاری زناشویی زوجین میان فرهنگی گردیده است که چارچوب سنجش فرهنگی میتواند به عنوان روشی مناسب درجهت کاهش ناسازگاری های مرتبط با فرهنگ و افزایش رضایت زناشویی زوجین میان فرهنگی بوسیله زوج درمانگران و مشاوران خانواده مورد استفاده قراربگیرد

کلیدواژه ها:

زوجین میان فرهنگی ، چارچوب سنجش فرهنگی ، رضایتمندی زناشویی ، سازگاری زناشویی