اثر آموزش پاسخ محور (PRT) مبتنی بر والدین بر ارتباطات کودکان اتیسم

در مطالعه حاضر به بررسی اثر روش آموزش پاسخ محور (PRT) مبتنی بر والدین بر ارتباطات کودکان اتیستیک پرداخته شد. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بوده است. از جامعه آماری مشتمل بر کودکان اتیستیک با روش نمونه گیری در دسترس، در دو گروه مداخله و کنترل، تعداد ۲۰ کودک ۵ تا ۸ ساله انتخاب شدند. طی دوره ۳ ماهه (هر هفته ۲ جلسه یک ساعته) گروه مداخله آموزش پاسخ محور را به همراه والدینشان دریافت کردند و گروه کنترل تنها از گفتار درمانی و کاردرمانی استفاده نمودند. برای ارزیابی آموزش از پرسشنامه درجه بندی اختلال اتیسم (GARS) و چک لیست ارزیابی درمان (ATEC) استفاده شد. به هر دو گروه هر دو پرسشنامه به صورت پیش آزمون و پس آزمون داده شد. با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد که روش آموزش پاسخ محور (PRT) مبتنی بر والدین بر ارتباطات کودکان اتیستیک موثر بوده است. با توجه به مزایای مداخله والدین و کارآیی روش پاسخ محور پیشنهاد می شود این روش به والدین به خصوص مادران، روانشناسان، آسیب شناسان گفتار و زبان و معلمین کودکان اتیستیک آموزش داده شود.

کلیدواژه ها:

روش پاسخ محور ، مداخله مبتنی بر والدین ، ارتباطات ، اتیستیک