مقایسه ظرفیت میانه فروریزش دیوار برشی فولادی به روش تقریبی (تبدیل منحنی پوش اور به شکنندگی) و دقیق

در حال حاضر برای ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای و بررسی ظرفیت فروریزش سیستم های مختلف سازه ای، نیاز به تحلیل های دینامیکی غیرخطی گسترده با استفاده از مدل سازی عددی و انتخاب رکوردهای لرزه ای مناسب است که نیاز به تلاش محاسباتی پیچیده و زمان بر دارد. برای غلبه بر این موارد، نرم افزار SPO۲FRAG برای استخراج منحنی شکنندگی در سطوح مختلف عملکردی، به عنوان جایگزینی کارآمد برای انجام تحلیل های دینامیکی غیرخطی فزاینده (IDA)، توسط محققین گذشته ارائه شده است. در این پژوهش برای صحت سنجی و دقت نتایج حاصل از این نرم افزار، مدل عددی از سیستم سازه ای دیوار برشی فولادی انتخاب و با نمونه آزمایشگاهی معتبر، اعتبارسنجی گردید. پس از آن، سازه هایی با تعداد طبقات ۴، ۸، ۱۲ و ۱۶ به کمک آیین نامه طراحی شدند و منحنی شکنندگی این سازه ها در سطح عملکردی فروریزش به کمک دو روش مختلف (۱- تحلیل دینامیکی فزاینده تحت ۲۲ جفت رکورد زلزله حوزه دور، ۲- نرم افزار SPO۲FRAG) استخراج و مقایسه گردید. نتایج نشان داد که روش SPO۲FRAG در سازه های ۴ و ۸ طبقه نتایج محافظه کارانه ای نسبت به روش دقیق ارائه می دهد. از طرفی با افزایش تعداد طبقات، دقت نتایج کاهش می یابد. بنابراین، استفاده از این روش فقط برای سازه هایی با ارتفاع کمتر از ۱۶ طبقه توصیه می شود. در نتیجه، اگرچه SPO۲FRAG می تواند به عنوان ابزاری سریع و کم هزینه برای ارزیابی اولیه سازه هایی با ارتفاع کمتر از ۱۶ طبقه مورد استفاده قرار گیرد، اما برای مطالعات دقیق و طراحی سازه های مهم، استفاده از روش های دقیق تر مانند IDA ضروری است.

کلیدواژه ها:

دیوار برشی فولادی ، آنالیز پوش اور ، منحنی شکنندگی ، پوش اور استاتیکی به شکنندگی ، ارزیابی عملکردی