بازشناسی «پایداری فرهنگی» برآمده از «هژمونی تمدنی» عیلام، در حکومت های ایران باستان

عوامل سازنده یک تمدن، بر حسب شرایط محیطی و ساختاری زیادی، فرصت نمایان شدن پیدا می کنند. به گونه ای که بین ظرفیت های بالقوه و بالفعل ملل در طول تاریخ، تفاوت هایی را ایجاد کرده است. یکی از مهم ترین بسترهای شناختی در این زمینه، مطالعات تمدن شناسی با رویکردهای کلانی همچون فرهنگی است. دراین بین مسئله شناخت تمدن عیلامی ها از جنبه مطالعات اجتماعی، اگرچه مبتنی بر شواهد باستان شناسی و مطالعات تاریخی است، ولی بر اساس ضرورت های انسان امروزی در زمینه کارکردهای شناخت هویت و خاستگاه تاریخی خود است. براین اساس، هدف گذاری این پژوهش، واکاوی ابعاد شناخته شده از وجوه تمدن عیلامی از طریق هم افزایی مفهومی و عملکردی آنها است. عوامل ایجادکننده تاثیر فرهنگی پایدار حاکمیت عیلامیان در ایران باستان چه بوده و ارتباط آنها با یکدیگر چگونه بوده است؟ چنین هدفی از طریق کلان پژوهی، در قالب پژوهشی کیفی با رویکرد تحلیل و تفسیر در زمینه تاریخی، طراحی گردیده است. کاربرد نوآورانه این پژوهش در زمینه طراحی چارچوب پژوهش با رویکرد کلان و اجتماعی، از طریق به کارگیری هدفمند هوش مصنوعی در نرم افزار کمک پژوهشی MAXQDA برای غلبه بر پیچیدگی روابط و گستردگی عوامل چندوجهی و چندلایه آن است. نتایج این پژوهش نشان دهنده میراث داری هوشمندانه عیلامی ها از سنت های نیاایلامی ها، و بهره گیری آگاهانه از ظرفیت های جغرافیایی، اجتماعی، فرهنگی، هنری، اقتصادی، نظامی و سیاسی اقوام داخلی و همسایگان پیرامونی، در ساختارهای تمدن بومی آن ها است.

کلیدواژه ها:

باستان شناسی اجتماعی ، تاریخ تمدن ، عیلام شناسی ، مردم شناسی تاریخی ، قوم شناسی