ارائه مدل کیفی توانمندسازی مدیران شعب بانک ملت استان قم مبتنی بر سرمایه معنوی
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
تاریخ نمایه سازی: 2 دی 1404
چکیده مقاله:
هدف: ازجمله مسائل بسیار مهم در توانمندسازی مدیران، توجه به سرمایه معنوی و اثر آن بر تعهد سازمانی و بهره وری پروژه های سازمان می باشد. در این راستا، هدف پژوهش حاضر طراحی مدل توانمندسازی مدیران شعب بانک ملت استان قم مبتنی بر سرمایه معنوی است.
روش: پژوهش حاضر از نظر روش توصیفی - اکتشافی، با رویکرد کیفی است . جامعه آماری پژوهش شامل کارشناسان خبره و فرهیختگان دانشگاهی و مدیران شعب بانک ملت استان قم هستند. نمونه آماری تعداد ۱۰ نفر از خبرگان می باشند. روش نمونه گیری، غیرتصادفی هدفمند با استفاده از تکنیک گلوله برفی است . از ابزارهای تحلیل اسناد و مصاحبه نیز برای گردآوری داده ها استفاده شده است . داده ها با استفاده از روش تحلیل مضمون مورد بررسی و ارزیابی گرفتند . پایایی مدل از طریق پایایی بازآزمون و پایایی بین دو کدگذار بررسی شده که مقدار پایایی بازآزمون ۰.۷۶ و مقدار پایایی بین دو کدگذار ۰.۸۳ به دست آمد.
یافته ها: طبق مدل اولیه ، برگرفته از مطالعه مقالات مرتبط و سپس توسعه آن براساس یافته های مصاحبه های انجام شده با خبرگان و کدگذاری یافته های پژوهش ، توانمندسازی مدیران در چهار بعد روانشناختی، مدیریتی، فردی و سازمانی بر پایه شاخصه های ۱۲ گانه سرمایه معنوی قابل تبیین می باشد. توجه به سرمایه معنوی با رویکردهای مختلف ارائه شده، در توانمندسازی کارکنان موثر می باشد. توجه به سرمایه معنوی در میان مدیران، موجب می شود تا فرآیند توانمندسازی با کم ترین چالش صورت پذیرد و نتایج آن، به صورت پایدار و بلندمدت برای سازمان باقی بماند. فرآیندهای توانمندسازی مدیران و کارکنان در صورت نگاه به سرمایه های معنوی ، از لحاظ کارکرد و اثرگذاری در سازمان، شرایط مطلوب تری خواهند داشت و بازدهی از این طریق، امکان تضمین بیشتری خواهد داشت. از طرف دیگر نیز، مدیران و کارکنان از طریق دستیابی به سطوح بالاتر از عملکرد، امکان بهره وری و متعاقب آن، امکان ارتقاء شغلی خواهند داشت .
نتیجه گیری: به منظور دستیابی به بیشینه توانمندی مدیران بر مبنای سرمایه معنوی، می بایست توجه به ابعاد و مولفه های استقلال و تفویض اختیار، احساس شایستگی، حمایت و توسعه سازمانی، آموزش و یادگیری، رهبری و مدیریت اثربخش و ارتباطات و تعاملات در دوره های ارتقاء و بازآموزی را مدنظر قرار داد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مدیریت، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
استاد، گروه مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت و حسابداری، پردیس فارابی (دانشگاه تهران)، قم، ایران
استادیار، گروه مدیریت، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران